[DALTON MONTECLARO] NEVER DIVORCED MY WIFE [SPG/R-18]

********* Si Agatha ay isang simpleng babae. Matalino, mahinhin at medyo may pagka-manang kung manamit dahil sa trabaho na din niyang Accounting Manager sa bansang UAE. Hindi naman sila gaanong mayaman noon pero dahil sa kan'yang pagtatrabaho bilang Accountant Manager ay nakapagtayo naman siya ng sarili nitong bahay. May naipundar din siyang dalawang sasakyan. Yung isa ay ginagamit na ng kan'yang ate. May trabaho naman ang kan'yang kapatid subalit hindi naman niya afford na bumili ng sasakyan kaya binilhan na din niya ito para may magamit siya papuntang trabaho niya. Hindi mahilig bumili si Agatha ng kung anu-anong pampaganda sa sarili nito. Hindi siya mahilig sa mga mamahaling mga gamit gaya ng bag, damit at kung anu-ano pa. Hindi rin niya maasikasong ayusin ang kan'yang sarili dahil sa pagiging abala niya sa trabaho nito. Ito naman ang gusto ng kan'yang nobyo na si Garry. Ayaw kasi ni Garry sa mga liberated kung manamit ang mga babae. Kaya panatag na ang kan'yang loob para kay Garry na siya ang lalaking makakasama niya hanggang sa pagtanda nila. Masaya ngayon si Agatha. Almost 4years na din kasi siya hindi umuuwe ng Pilipinas. Puno ang pananabik niya dahil makikita at makakapiling na din niya ang kan'yang naiwang mga pamilya. Umuwe si Agatha sa Pilipinas galing UAE para sorpresahin si Garry ang kan'yang nobyo. Ikakasal na ang mga ito sa nalalapit na buwan. Permiso na lang ng kan'yang mga magulang ang inaantay para sa kasal nilang dalawa. Nasasabik na si Agatha na makasal na sila ni Garry agad. Matagal na din kasi nila itong pinangarap dahil simula noong naging busy sila sa kanilang mga trabaho ay hindi na matuloy-tuloy ang kasal nilang dalawa. But for now, wala ng makakapigil pa sa kanila. Matutuloy na ang binabalak nilang kasal. Isa pa, gusto din niyang mameet yung bf ng kan'yang ate. Simula noong naging sila ay hindi pa niya ito nakikita o kahit sa social media ay hindi pa niya ito nakikita o nakikilala. Isang buwan na din ang lumipas. Hindi pa niya nakokontak ang kan'yang ate. Namiss niya din ito ng sobra. Siya lang kasi ang nagsusumbong kung may ginagawa itong kalokohan si Garry. Nasa airport siya ngayon at ang kan'yang nobyo na lang ang kan'yang inaantay subalit sa halip na matuwa ito ay mga magulang niya ang sumalubong para sa kan'ya. Hindi niya alam kung paano nila nalaman na ngayon siya uuwe. Ang ate at ang nobyo lang naman niya ang nakakaalam nito na uuwe siya ngayon ng Pilipinas. Sinalubong siya ng mainit na yakap ng kan'yang ina at ganun din ang kan'yang ama. Tipid itong ngumiti. "Pa, ma... Nasorpresa naman po ninyo ako. P-Paano niyo pong nalaman na ngayon ang uwe ko?" takang tanong ni Agatha. "Huwag mo na lang itanong iyan Agatha. Halika na't umuwe na tayo. May salu-salo kaming inihanda para sayo," nakangiti nitong ani ng ama ni Agatha. Hindi na nakapagsalita pa si Agatha habang kuyog na siya ng kan'yang mga magulang patungong sasakyan na naipundar ni Agatha. Pauwe na sila sa kanilang bagong bahay. May kalakihan din ito kaya may ilang mga katulong na din sila. Galing pa din sa pera ni Agatha ang pinangpapasweldo nila rito. May negosyo naman ang mga magulang niya na groceries store at may kalakihang kita din naman na kinikita sa bawat araw nilang pagtitinda. Habang nasa loob ng sasakyan si Agatha ay tila aligaga ito dahil naroon na daw sa airport si Garry. Gusto niyang balikan si Garry ngunit nakalayo na ang kanilang sinasakyan. Hindi na niya makontak si Garry. Dahil saktong tatawagan niya ito ay doon naman nalowbat ang phone niya. "I'm sorry Garry," wala sa sariling sabi ni Agatha. Nagkatinginan ang dalawang mag-asawa. Nakita nila kung paano sumimangot si Agatha habang hawak niya ang phone nito. Napasinghap ang mama ni Agatha "Agatha, may problema ka ba?" Umiling si Agatha at pekeng ngumiti ito. Alam naman niyang ayaw nila kay Garry. Isa ito sa dahilan kung bakit hindi matuloy tuloy ang kasal ng dalawa noon. May magandang trabaho naman si Garry ngayon dahil isa na siyang Engineer. Ang alam ng mga magulang ni Agatha ay hindi na talaga siya makakapasa sa board exam. Ayaw kasi nilang inaasa na lang kay Agatha ang gastusin dahil pangit tignan para sa babae. Lumipas ang ilang mga oras na kanilang biniyahe mula Airport hanggang Bulacan ay narating na nila ang kanilang bahay. Katatapak pa lang ni Agatha sa bukana ng gate ay may tatlong babae ang humila sa kan'ya patungo sa isa pang sasakyan. "Pa ano ito?" Naguguluhang tanong ni Agatha. Ang kan'yang ina naman ay nauna na itong pumasok sa loob ng gate. Nasa loob kasi ang iba pang mga bisita. Si Agatha na lang ang inaantay dahil inaayusan pa nila ito. "Agatha... We're sorry. Hindi namin agad nasabi ng mama mo na ngayon ka na ikakasal," sabi ng ama na ikinaawang ng ibabang labi ni Agatha. Ang alam niya ay nasa airport ang kan'yang nobyo. Gusto niyang maiyak sa tuwa dahil pumayag din sila na maikasal sila ni Garry. Sobrang saya niya ngayon. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya ngayon na dapat ay matuwa siya. Nakita naman ng ama niya kung paano kasaya ang anak niya. Pero impit itong napangiti. Rumehistro sa mukha ni Agatha ang pagkatuwa nito. "Papa thank you po at pumayag na kayo na maikasal kaming dalawa ni Garry. Hindi niyo po alam kung gaano niyo po ako pinasaya." Niyakap niya ang ama nito. "Sige na anak. Aayusan ka na nila. Hintayin kita sa labas. Nasa loob ang aming sorpresa para sayo," ani nito. "Sige po papa." Tipid na ngumiti ang kan'yang papa. Lumabas na din siya at tinungo na ang loob ng kanilang bakuran. Hindi pa rin maialis sa mukha ni Agatha ang tuwa habang inaayusan siya. Pagkatapos siyang ayusan ay pinasuot na sa kan'ya ang isang eleganteng puting damit pangkasal na tinernuhan din ito ng limited edition white shoes stellito. Namangha si Agatha sa kan'yang ayos. Ngayon niya lang nakita ang sarili nito na maayusan siya. Hindi din siya makapaniwala na ganito pala siya kaganda. Hindi niya ito inaakala na maganda din pala siya. Pagkababa niya ng sasakyan. Nakita na niya ang kan'yang papa na nag-aantay na ito sa labas ng sasakyan. Nakangiti siya. "Ang ganda mo anak," at pekeng ngumiti ang ama. "Salamat pa," nakangiting sambit ni Agatha. Kinuyog siya ng kan'yang ama papasok sa loob ng kanilang bakuran. Napangiwi na lang si Agatha nang makita niya ang mga bisita. Hinanap niya ang mga magulang ng kan'yang nobyo subalit wala naman ang mga ito. Sisimangot sana siya pero nakita naman niyang nakangiti ang mga bisita sa kan'ya. "Pa, kinakabahan po ako," bulong ni Agatha sa tenga ng kan'yang ama habang patungo na sila malapit sa entrance. "Huwag kang kabahan anak. Kasal mo ito. Ngumiti ka na dali," pagmamadali ng ama ni Agatha. Napasinghap na lang siya nang mag-umpisa na itong maglakad sa gitna patungo sa nag-aantay na groom sa kan'ya. Nakatalikod ito. Habang sinasabayan niya sa paglalakad ang tugtog ng pangkasal. Mas lalong kumabog ang kan'yang kaliwang dibdib. Parang may mali habang unti-unti niya ng nararating ang naghihintay na groom. Nahinto siya pagkaharap ng lalaki. Halos umawang ang kan'yang ibabang labi. Hindi siya si Garry at hindi niya rin kilala kung sino itong groom na nasa harapan niya ngayon. Nakakamangha ang taglay niyang kagwapuhan hindi gaya ng nobyo niyang si Garry. Umiling siya... Kahit gwapo siya ay hindi niya kayang magpakasal sa lalaking ito. Hindi niya magagawang iwan si Garry. Siya lang ang lalaking papakasalan niya hindi ang lalaking ito. Rumehistro sa mukha ni Agatha na hindi ito nasiyahan. "Mukhang may naliligaw yata dito," ani ni Agatha habang nakatitig siya sa lalaking kaharap niya. Tumaas ang sulok ng kan'yang labi. "You're wrong Agatha. This is our wedding day. You can't escape me." "What? Ako ikakasal sayo. No!" madiing bigkas ni Agatha sa lalaking hindi niya kilala na halos marinig ng mga bisita. Nagpupuyos ang galit sa dibdib ni Agatha habang kuyom ang mga kamao nito. Lumapit ang kan'yang ama. "Agatha... Ipapaliwanag ko sayo ito mamaya. Please, huwag kang gumawa ng iskandalo dito. Nakakahiya anak," bulong pa ng ama ni Agatha. Nangingilid na ang mga luha ni Agatha. Ikakasal siya sa lalaking hindi niya kilala. Paano nila nagawang magsinungaling sa kanilang anak? Lahat naman ay ginawa niya para lang maihaon niya sa hirap ang kan'yang pamilya pero ganito na lang isusukli sa kan'ya ng mga magulang niya. Mariing pinahid ni Agatha ang ilang mga patak ng luha sa kan'yang pisngi. Si Garry ang nais niyang pakasalan at hindi itong lalaking nasa harapan niya ngayon. Masakit man para kay Agatha itong ginawa niya lalo na ang kan'yang mga magulang ay nakaramdam din siya ng galit para sa kanila. Alam niyang masasaktan niya si Garry ang lalaking pinakamamahal niya. Nang matapos ang kanilang kasal. Walang kaimik-imik si Agatha. Tahimik lamang ito habang nag-uusap ang kan'yang papa at ang lalaking pinakasalan niya. Siya ay si Dalton Monteclaro na nagpapanggap bilang Anton. "By the way iho. Papa na ang itawag mo sa akin total.... Asawa mo na ang aming anak na si Agatha." Sabi ng ama ni Agatha. Nagkatinginan si Anton at Agatha. Marahas ang mga titig nila sa isa't-isa. Walang gustong bumitaw sa kanilang dalawa dahil naglalaban ang kanilang mga mata. "Sure pa. And by the way pa, pwede ko na ba siya iuwe ngayon sa mansyon?" Tanong nito habang kay Agatha ito nakatitig. "Oo Anton, pwede mo na siya iuwe ngayon." "No papa! Ayoko po sumama sa lalaking 'yan! Hindi ko po siya kilala," mariing tanggi niya. "Agatha... Sumama ka na kay Anton. Siya na ang asawa mo ngayon. Kasal na kayong dalawa iha," saad ng kan'yang ama. Mariin na umiling si Agatha. Marahas niyang tinitigan uli si Anton. "Kailanman, hindi mo ko magiging pag-aari mo Anton. Hanggang sa papel lang tayo magiging mag-asawa. Hindi kita ituturing na asawa ko! Sana ay ganoon ka din sa akin," madiing sambit ni Agatha kahit naririnig pa ito ng kan'yang ama. Lihim na kinuyom ni Dalton ang kan'yang isang kamao ngunit maaliwalas naman ang mukha nito nang titigan niya si Agatha. "Let's talk about this later wife," ani ni Dalton na kinabigla ni Agatha dahil sa pagtawag sa kan'ya ni Dalton na "WIFE"